من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم

تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال

قبلا این حقیر در این وبلاگ در خصوص مشکلات و معضلات مسیر صالحیه تا ایستگاه متروی حرم حضرت امام خمینی (ره) نکاتی را متذکر شده بودم. که صرفا این نکات و نیت ذکر آن دلسوزانه و در مسیر اعتلای شهری و جهت اظهار نظرات سازنده بود تا دست اندرکاران به موقع در این خصوص چاره اندیشی کنند. اما متاسفانه این عدم چاره اندیشی و عدم توجه به این مشکلات بالاخره باعث حادثه و اتفاق گردید.
همان مینی بوس هایی که بنده در مقاله ی مقصر کیست ذکر نموده بودم با سرعت های بسیار زیاد و با مسافران سرپایی-  خارج از حد مجاز و بعضا بسیار فشرده - حرکت می کردند دیروز صبح ، (شنبه صبح حدود ساعت 6:30 ) در اتوبان قم ، بعد از ورودی از سمت جاده شورآباد به سمت تهران هنگام پیاده کردن مسافر دچار تصادف بسیار شدید شد.ظاهرا راننده ی مینی بوس هیوندای زرد رنگ ، قصد پیاده کردن مسافر را در کنار اتوبان قم داشته که در محل غیر مجاز توقف نموده و متاسفانه برخورد یک اتوبوس با آن موجب آسیب دیدن بسیاری از همشهریان عزیزمان شده است.تا کنون اخباری از تعداد مجروحان یا احیانا جانباختگان این حادثه کسب نکرده ام اما قدر مسلم این وظیفه ی مسوولین شهری ما بوده و هست که تدابیری اندیشیده و از بروز این حوادث پیشگیری کنند.
بنده در مقاله قبلی خود اشاره کرده بودم مسافران سرپایی به طور معمول و صرف نظر از تصادف در معرض خطرند و در صورتی که راننده یک ترمز شدید بزند آنها دچار آسیبات جدی خواهند شد. چه رسد به تصادف!!
یک سوال:
چرا این خبر در هیچ جایی درج نشد؟

وقتی می خواهی از مشکلات بنویسی اوضاع و احوالت شبیه کسی می ماند که می خواهد محیط وسیعی را برف روبی کند. آن هم با یک پاروی چوبی. خیلی از همراهان پارسی بلاگی ما شاید تا به حال نام صالح آباد را هم نشنیده باشند. خیلی از خبرنگاران و اصحاب رسانه نیز همچنین. اما در نزدیکی پایتخت میهن عزیز اسلامی ما شهر نه چندان کوچکی با جمعیتی بالغ بر پنجاه و پنج هزار نفر به نام صالح آباد ، صالح شهر یا همان صالحیه ی جدید وجود دارد که متاسفانه به واقع طعم محرومیت را در ذائقه ی مردمش می توان حس کرد.مردم زحمت کشی که در تمامی عرصه های مختلف کشور تلاشگرند و زحمتکش.
شامگاه 21 بهمن ماه ساعت 21 آنچنان زن و مرد و پیر و جوان علی الخصوص کودکان با ذوق و شوق خاصی فریاد برمی آوردند الله اکبر که هر بیننده ای مجذوب می گشت. یادم نمی رود در روز 22 بهمن هم آنچنان در راهپیمایی و فریادهای الله اکبر شرکت داشتند که لذت حضور در جمعیت راهپیمایی کننده و افتخار همراهی با آنان مثال زدنی است.رهبر معظم انقلاب (حفظه الله تعالی ) نیز چه پدرانه و با مهر و محبت خاصی از مردم چندین بار تشکر فرمودند که به حق همه ی ما دعاگویان جان شریف و مبارکشان را شرمسار محضرشان ساختند.چرا که ما به شکرانه ی برکت سایه ی مبارک حضرتشان بود که الله اکبر سر می دادیم.
با این مقدمه خواستم بگویم شهر صالحیه نیز در تمام شادی ها و دشواری های انقلاب و نظام نقش آفرین بوده و این خواسته ی بسیار زیادی نیست که جراید و رسانه ها نیز در این هیاهوهای خبری و رسانه ای وقتی را هم برای مردم این شهر بگذارند تا شاید نگاهی مضاعف از سوی مسوولین به این شهر اتفاق بیافتد.
البته ناگفته نماند در این 7 سال اخیر و در زمان دولت جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد آنچنان خدماتی به این شهر شده که قابل قیاس با تمامی تاریخ این شهر نیست.در این میان مجموعه ی خدوم شهرداری نیز از هیچ کوششی دریغ ننموده و در ارتقای شهری صالحیه بسیار ساعی بوده است.(که شرح آن در پورتال شهرداری صالحیه به همراه تصاویر مربوطه قابل مشاهده عموم می باشد.)اما همچنان برخی مشکلات گریبان گیر این شهر می باشد. به عنوان مثال آب شرب صالحیه آنقدر آهک و املاح دارد که میهمانان این شهر نمی توانند این آب را حتی بچشند! عدم وجود یک بیمارستان البته بیمارستان خواسته ی زیادی است یک درمانگاه مناسب ، کمبود فضاهای سبز و تفریحی نیز از جمله ی این مشکلات می باشد.
بسیار ناجوانمردی است اگر در این چند سطر پایانی تشکری ویژه از عزیزان انتظامی این شهر نداشته باشم. چرا که با گشت های مداوم و مختلف خود آرامش را در وجهه ی شهر محسوس کرده اند.
اما آیا این همه ی سهم اهالی شهر صالحیه از خدمترسانی مسوولین شهر یا شهرستان بهارستان یا استان تهران است؟
کاش تمامی مسوولین عزیز شهر و شهرستان، بسیجی وار به وظایف خود عمل نموده و با استفاده از تجارب سایرین و مشاوره ی مشاورین مجرب و خوش ذوق و دلسوز بیش از پیش به این قشر محروم جامعه خدمت نمایند. که خداوند حکیم در قرآن کریم می فرمایند:

                           ان الله لا یضیع اجرالمحسنین..